- quadripartio
- quā̆drĭ-partĭo, no perf., ītum, 4, v. a., and quā̆drĭ-pertĭor, īri, 4, v. dep. [quattuor-partio], to divide into four parts (in the verb. finit. post-class.):
quadripartitur exercitus,
Dict. Cret. 1, 19.— Dep.:quadripartiretur,
Not. Tir. p. 109.— Hence, quā̆drĭpartītus ( quā̆drĭpert- ), a, um, P. a., divided into four parts, consisting of four parts, fourfold, quadripartite (class.):distributio accusationis,
Cic. Verr. 2, 1, 12, § 33:commutationes temporum,
fourfold, four, id. Tusc. 1, 28, 68:divisio,
id. N. D. 3, 3, 6:oratio,
Varr. L. L. 9, § 31 Müll.:distinctio,
Plin. 15, 22, 24, § 88:ratio,
Quint. 1, 5, 38; 3, 6, 87:exercitus,
Tac. A. 13, 39:praesidia,
id. H. 5, 20. — Adv.: quā̆drĭ-partītō, in four divisions or parts, quadripartitely:bracchia locare,
Col. 4, 26, 3.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.